هوش هیجانی:
تو اتوبوس ایستاده ام بغل دستیم پاش رو پامه :
من شماره ١ : یعنی نمیفهمه ؟! چرا پاشو بر نمیداره . چطوری بگم ؟! اصلا بگم ؟ یه ایستگاه بیشتر نمونده تحمل میکنم . بعد از پیاده شدن : اه ... چرا نگفتم ؟ مرتیکه احمق ... روانی شدن مردم
من شماره ٢: (با عصبانیت ) پاتو ور دار ببینم ؟! خودتو زدی به اون راه !؟(زیر لب و غرغرانه ) همین شما نفهمایید که مملکتو خراب کردید .
من شماره ٣: عذر میخوام فکر کنم پاتون رو پای منه ! با لبخند
عصبانی شدن آسان است – همه می‌توانند عصبانی شوند، اما عصبانی شدن در برابر شخصِ مناسب، به میزان مناسب، در زمان مناسب، به دلیل مناسب و به روش مناسب – آسان نیست!"